چرا
هر وقت یادت می‌کنم
صدای کشتی‌هایی را می‌شنوم
که از سواحل دل‌خواه خویش
کوچ می‌کنند
در حالی که
فریاد خداحافظ، خداحافظ را بر زبان دارند
چونان پرندگان استوایی
که گردبادی سهمگین
غافل‌گیرشان کرده است
آیا به این معناست
که… دوست‌ات دارم؟!
شاعر: #غاده_السمان | سوریه، ۱۹۴۲ | برگردان: #موسا_بیدج
به یک اشاره آسمان سیاه شد
سپیده چهره پس کشید
ستاره خوشه خوشه ریخت
و آفتاب را کسی ندید
که می‌گریخت
میانِ شعله‌های آتشِ سیاه
شبِ هزار شب فرا رسید
فرشته‌ای اجازه خواست
به سعی سایه را گشود
پاره‌پاره بود:
به صدق کوش …
که از دروغ …
ز خشم نعره زد: ببند!
پیام کوروش است این
و ماه
اشکِ واپسین
فرو چکید بر زمین !
#هوشنگ_ابتهاج | #شب_هزار_شب | شعری چاپ نشده از سایه | آذر ۹۸
حالِ من خوش نیست،
دورِ خانه ام بی خود نگرد
با خودت ای عید
اگر “او” را نیاوردی، نیا
#احسان_پرسا